RIJKS Amsterdam, een review

Kerstdiner bij restaurant RIJKS in Amsterdam

Restaurant RIJKS is gelegen in een zijbeuk van het Rijksmuseum. De ingang wordt aangegeven door een geprojecteerd logo op de muur. Even voorzichtig het trappetje naar beneden aflopen, denk ik. Want ik wil natuurlijk geen al te spectaculaire entree maken bij het domein van chef Joris Bijdendijk. Naast RIJKS is Joris Bijdendijk ook de chef van het met één Michelinster bekroonde restaurant Wils aan het stadionplein en het daar ook gevestigde Wils Bakery Café. Hij is daarnaast columnist bij de Amsterdamse krant Het Parool en auteur van verschillende kookboeken. Sinds 2017 is Joris “SVH meesterkok” en in 2023 was hij volgens La Liste de “most promising chef of the year”.

De entree en sfeer in Restaurant RIJKS

Het is wat druilerig weer deze tweede kerstdag als ik samen met mijn “lief” aan het begin van de avond op het pontje bij de NDSM werf stap richting Centraal Station. Tramlijn 2 zet ons af bij het Museumplein, waar volop gezelligheid heerst rond de ijsbaan van de lokale kerstmarkt.

De entree van RIJKS is rustgevend, klassiek en het straalt klasse uit. Terwijl onze reservering wordt gecheckt en de jassen worden opgehangen, kijk ik naar de rijen boeken die door de chef zijn gepubliceerd. Aan weerskanten van deze ruimte staan de vele boeken uitgestald.

We krijgen in de “bibliotheek” een twee-persoonstafeltje toegewezen dat opvallend dicht bij dat van de “buren” staat. Terwijl ik om me heen kijk, valt op dat inderdaad de twee-persoonstafels weinig privacy lijken te kennen. Het is gezellig druk, en de verschillende ruimtes waaruit dit restaurant bestaat, zijn goed gevuld. Helaas zitten we niet in de ruimte waar de enorme open keuken is opgesteld. RIJKS is na een grondige verbouwing in 2023 heropend en ziet er zeer stijlvol uit. De gebruikte natuurlijke materialen en kleuren geven een warme, rustgevende sfeer aan het geheel, echt klasse!

Restaurant RIJKS: 6-gangen kerstmenu

Ik heb gekozen voor het zes gangen kerstmenu van de chef. Dit keer gaan we niet voor de wine pairing maar voor een mooi flesje Grüner Veltliner 2023 van het huis Christoph Edelbauer uit Kamptal, Oostenrijk. Een amuse in de vorm van een klein glaasje bouillon met groente wordt al snel gepresenteerd. Het is niet een heel spectaculair begin van de avond, maar de frisse aroma’s en de levendige smaak van de Grüner hebben inmiddels de aandacht overgenomen.

Het zuurdesembrood, gebakken bij Bakery Wils, een bistro-achtige zaak aan het Stadionplein van de Chef, is knapperig en vol van smaak. De boter is lekker romig en is prettig zout. De chef heeft ervoor gekozen dat je voorafgaande aan je menu kunt kiezen voor een aantal “snacks”, die in mijn beleving gewoon amuses zijn. Alleen de snacks komen in dit geval apart op de rekening te staan. Wij slaan deze even over op deze tweede kerstdag met nog een derde dag te gaan.

Fruits de mer

Ons eerste gerecht is Fruits de Mer, aangevuld met radijs, citrus en bleekselderij. De schelpdiertjes worden “opgeleukt” met een toefje kaviaar. Er zitten mooie zuren in dit fraai gepresenteerde gerechtje, met verschillende structuren, dat een prima start vormt voor de avond.

Het personeel is attent en de sommelier maakt her en der een praatje, terwijl hij goed overzicht houdt over het geheel. Hij brengt op verzoek nog even een koeler voor de wijn die op tafel is blijven staan. Bij RIJKS heeft men ervoor gekozen niet bij elke gang een bestek wissel te laten plaatsvinden, maar een stapeltje in voorbestemde houders alvast voor je klaar te leggen bij je entree. Een methode die je tegenwoordig wel vaker ziet.

Eendenborstsalade

Eendenborstsalade met cime di rapa, crosnes en lever. Er ligt een fantastisch stukje eendenborst op mijn bord, heerlijk mals met een zeer smaakvol vetrandje. De cime di rapa moest ik, eerlijk gezegd, even opzoeken via Google. Het blijkt om een traditionele Italiaanse groente te gaan die je het best kunt vergelijken met koolraap. Ook crosnes is voor mij geen alledaags goedje, kortom dit Japanse knolletje zorgt ook voor enig huiswerk. De beide groenten zorgen echter voor geen enkele afleiding van de “ster” van dit gerecht: de eend!

Kastanjepompoen

Het volgende gerecht, Kastanjepompoen, had wat mij betreft iets meer introductie mogen krijgen bij het uitserveren. Helaas was er buiten de sommelier om, een grote variatie aan bedienend personeel die in alle verschillende stijlen en talen het door hen gepresenteerde gerecht introduceerden. Soms plichtmatig en ingetogen, soms enthousiast en “losjes”. Jammer genoeg niet erg consistent zal ik maar zeggen.

Wanneer de introductie van dit gerecht door het personeel iets gedetailleerder was geweest, had dit kunnen voorkomen dat ik al grotendeels de bovenlaag, bereid uit aardappelschuim, gefrituurde kippenhuid en zwarte truffel, er vanaf had gesnoept. Dit deel van het gerecht zat vol met smaak, en nu eindigde ik met een paar happen van de Marigold-eidooier met pompoen, waarvan het mondgevoel gecombineerd met het restantje van de bovenlaag, lichtelijk onaangenaam werd met helaas te weinig diepgang, jammer.

Kreeftenstaart en konijnenniertje

Kreeftenstaart, maitake met een konijnenniertje en gildasaus. Konijnenniertje? Nooit gehad, en op het eerste gezicht vormt dit gerecht voor mij een vreemde combinatie. Het kreeftenstaartje is prima gegaard, de saus is lekker romig en smaakvol. De paddenstoeltjes vormen een mooi geheel met de overige ingrediënten, maar het is me echter nog steeds niet duidelijk wat dat konijnenniertje moet toevoegen. Iets rubberachtig mondgevoel en niet al te sterk van smaak is mijn conclusie, dus wat mij betreft overbodig bij dit gerecht.

Hert met schorseneer

Een mooi mals stukje hert wordt deels bedekt door een blaadje Italiaanse roodlof. Een partje schorseneer vormt in combinatie met de bitterzoete smaken van de saus een mooie combinatie. Hier komt wat mij betreft het niveau weer terug van de eendenborstsalade en fruits de mer van eerder. Het hert is botermals, en wat mij betreft had dit stukje vlees wel wat groter mogen zijn, zeg ik tegen mijn lief.

Gedurende de maaltijd worden de glazen regelmatig gevuld met bruisend water en de heerlijke Veltliner.

De intimiteit van het Diner, onbekende “Buren”

Inmiddels zijn we in een prettig gesprek geraakt met onze “buren” aan de tafel naast ons, zonder te hoeven schuiven met tafel of stoelen. Het gaat op deze tweede kerstdag over “het leven”, en achteraf vinden we het zeer bijzonder dat we zo intens met ze hebben mogen praten, zonder dat we überhaupt hun namen te weten zijn gekomen.

Als dessert, een mini-Zeeuwse bolus met een soort kletskopje, geflankeerd door kastanjepuree en een stukje kaki. Het is niet de feestelijke kerstafsluiter waar je op hoopt. Het is eerlijk gezegd een beetje een saai einde, terwijl de avond zo goed begon.

We sluiten af met espresso en bijbehorende friandises. De Glühwein-bonbon zorgt weer voor een mager glimlachje op mijn gezicht. Ondertussen kletsen we gezellig door met onze “buurtjes”, en voor we het weten is het een uur of 11. Ondertussen hebben we enige tijd geleden al afscheid genomen van de vriendelijke sommelier, van wie de dienst er rond een uur of 10 opzat. Eén van de weinigen van het personeel die bovengemiddelde aandacht voor ons had.

Samenvatting RIJKS

Een solide ervaring maar geen WOW-factor.

Na traditioneel eerste kerstdag te hebben gegeten met de familie, heb ik tweede kerstdag gekozen voor een tête-à-tête met mijn lief bij restaurant RIJKS. De entourage bij het restaurant van Joris Bijdendijk is warm, gastvrij en stijlvol. Helaas was er door de tafelsetting niet direct sprake van een avondje voor twee. We hebben het enorm getroffen met de lieve mensen naast ons, maar het kan denk ik niet de bedoeling zijn dat bij fine dining, de tafel naast je binnen een meter afstand staat. Je mist hierdoor elk gevoel van intimiteit en privacy. Het was zelfs wat ongemakkelijk in het begin.

Het zes gangenmenu haalde niet bij elk gerecht hetzelfde niveau. Sterker nog, geen enkel gerecht had wat mij betreft de WOW-factor. Dit is iets wat je bij een één Michelinster-zaak toch bij tenminste één gerecht mag verwachten. Beluga Loves You Maastricht dat we eerder deze maand bezochten voldeed hier wel aan. De ingrediënten waren vers, soms verrassend, en vaak prima op smaak. In één geval had simpelweg een duidelijke instructie van het personeel het gerecht naar een hoger niveau kunnen tillen.

Onze “anonieme buurjes” maakten deze tweede kerstavond tot een onvergetelijke ervaring, dank!

Van plan RIJKS te bezoeken?